Een foute pet, een spelfout, of gewoon ‘geen klik’ – op datingapps kan het al snel over en uit zijn. Als vrouw op zo’n app heb je keuze te over. Soms té veel. Maar ik besef ook: voor mannen is het een totaal ander verhaal.
Sociale psycholoog Tila Pronk deed hier onderzoek naar en legde het treffend uit: “Voor vrouwen voelt het als shoppen, voor mannen als solliciteren.” En eerlijk? Dat zie ik om me heen. Terwijl ik soms worstel met te veel aandacht, zitten veel mannen juist zonder matches. Zij liken bijna elk profiel in de hoop op een kans. Wij vrouwen? We kiezen kritisch, slechts zo’n 5 procent van de profielen krijgt een like.
Gevolgen
En dat heeft gevolgen. Voor mannen leidt het gebrek aan reactie tot frustratie of onzekerheid. Voor vrouwen juist tot overprikkeling of zelfs vervelende berichten. Zelf merkte ik ook dat ik na een tijdje swipen steeds kritischer werd. Eén tikfout en ik swipe al weg. Niet omdat ik dat wil, maar omdat er altijd ‘nog beter’ lijkt te komen.
Volgens Pronk worden we door al dat swipen uiteindelijk pessimistischer. We zien zóveel profielen dat we denken: “De ware zit er toch niet tussen.” En dat terwijl veel mensen gewoon op zoek zijn naar iets echts.
Toch werken datingapps – 60 procent van de heterokoppels leert elkaar tegenwoordig online kennen. Maar het blijft zoeken in een overvol aanbod, waarin echte connectie soms ver te zoeken is. En offline iemand aanspreken? Ook dat voelt ineens ongemakkelijk. We zijn bang iets ‘verkeerds’ te zeggen.
En nu?
Dus wat werkt wél? Pronk raadt aan om bewust te swipen. Kijk naar tien profielen, en stop dan. Scroll niet eindeloos. En kijk anders: niet alleen naar looks, maar naar humor, creativiteit, iets onverwachts. Geef iemand het voordeel van de twijfel – ook met een spelfoutje.
En vooral: blijf niet wekenlang chatten. Spreek af, praat echt, voel of er iets is. Uiteindelijk draait het daar toch om: of je het leuk hebt samen. En ja, dat zie je pas als je elkaar in het echt ontmoet – niet in een profiel van drie foto’s.